مدح و مناجات با امام رضا علیه‌السلام
ذكر پابوس شما از لب باران می‌ریخت ابر هم زير قدم‌های شما جان می‌ريخت هـرچه درد است به امـيّـد دوا آمـده بود از كفِ دست دعای همه درمان می‌ريخت عطر در عطر در ايوان حرم گل پاشید باد بر دوش همه زلف پريشان می‌ريخت نور در آيـنه‌های حـرمت گـل می‌كاشت از نگـاه در و ديوار گـلـستان می‌ريخت روی انگـشت هـمه ذکر دعـا پَـر می‌زد از ضريـح لب تو آيۀ احـسان می‌ريخت چـشم در قاب مفاتـيح تو را خط می‌برد روی اسليمی لب، نام تو طوفان می‌ريخت روز بر قامت خورشيد فلک، شب در ماه نور از چشمه خورشيد خراسان می‌ريخت |